Hier ben ik weer..... en moeten jullie eens iets weten...ik heb WALVISSEN gezien vandaag...dat hadden jullie niet gedacht hé ;-)
Idd ik denk ....mijn lezers zullen het intussen tijd al wel moe zijn om al die verhalen te lezen over de walvissen.... maar klaarblijkelijk niet...oef gelukkig
Vanmorgen was er terug een stralende zon en ben ik zoals elke dag aan mijn wandeling van de bungalow naar het hotel hierboven gekomen en dan naar beneden naar de haven.
Aangezien ik dus sinds vandaag gratis mag meevaren ...ga ik toch nog alle dagen langs het bureeltje om mijn ticket op te halen en om een goeie dag te zeggen tegen Judy daar.
Vandaag was Sarah onze fotografe niet aan boord ...haar vriend vertrok om 14 u naar Frankrijk naar zijn familie. Hij was daar de laatste twee jaar niet meer geweest...die zijn familie zullen ook blij zijn om hem terug te zien.
Vandaag zat ons bootje goed vol....Kan ook aan het goede weer gelegen hebben. Vele rustigere zee dan de voorbije 5 dagen...mag wel eens. 'k Heb begot blauwe plekken denk ik van met mijn ribben tegen de reling te hangen en te botsen met die ruwe zee.
We waren nog niet voorbij het Eiland Cayo Laventado of we zagen de eerste walvissen al. ...tof dat we van keer eens niet zo ver moesten uitvaren...al heb ik daar niks op tegen zenne...helemaal niet...bootje, water, zon , visjes...meer moet dat niet zijn voor mij...op tijd en stond drinken en een snack aan boord....moet er eigenlijk nog iets meer zijn??? Nee toch.
Dus vandaag al dadelijk bij de walvissen. Er waren al drie andere boten in de buurt dus moesten we onze beurt afwachten tot er 1 wegvaart en wij bij in de walvis-spot-zone kunnen komen. Er was echter nog een 4e boot een heel kleintje. Volgens Kim was dit eentje zonder permisie en mocht die daar niet zijn.....Eens de walvissen er waren gingen die ook veeeeeeeeeeeeel te dicht bij die dieren varen....dan begint bij mij mijn bloed te koken hé ( en echt bij mij niet alleen )....zo onverantwoord wat die deden. Gelukkig zijn ze na een minuut of tien weggevaren.....Gelukkig maar.
We hebben vandaag ...voor de 4e keer deze week onze licht en donker grijze walvis te samen gezien... jullie weten wel...degene waarvan we vermoeden dat het moeder en kalf is en dat het kalf niet kan beslissen om van zijn mama weg te gaan.....
Maaaaaaaaaaar er was een derde walvis bij deze keer....vermoedelijk dus een nieuwe man in mama haar leven....en zal het kalf één van de dagen toch afscheid nemen....en die twee tortel duifjes alleen laten.
Het kalf is steeds zo speels en komt met de regelmaat uit het water gesprongen...en slaat ook verscheidene keren met zijn zij vin op het water om dan rond zijn eigen as te draaien...het is steeds een plezier om die bezig te zien. Hij/zij komt telkens tussen twee boten hangen en blijft dan aan de oppervlakte, precies of hij/zij komt naar ons kijken ipv wij naar hen....
De volgende dagen zullen uitmaken of hij idd afscheid genomen heeft van zijn moeder of ....Telkens we hem zien kruisen we onze vingers dat mama niet meer bij hem in de buurt is zodat hij eindelijk zelfstandig geworden is....wat natuurlijk goed zou zijn voor hem, maar dat betekent ook dat hij de eerste keer dan alleen de grote tocht van meer dan 7000km naar de kanten van Noorwegen, IJsland...alleen gaat moeten maken...Je zou voor minder nog wat bij je mama blijven niet?
Dit was het zowat voor vandaag...dat het snik heet was...dat er gelukkig een windje was ...en dat de barman me een nieuw drankje had gegeven ipv mijn Pina colada...een Banana mama....ook ni slecht....:-)
Ik heb 5 leesboeken bij en ben in de helft van de derde....Dus ik kan nog ff voort....:-)
Tot morgen allemaal....
Ps de foto's hieronder spreken weer voor zich denk ik.....:-)
Idd ik denk ....mijn lezers zullen het intussen tijd al wel moe zijn om al die verhalen te lezen over de walvissen.... maar klaarblijkelijk niet...oef gelukkig
Vanmorgen was er terug een stralende zon en ben ik zoals elke dag aan mijn wandeling van de bungalow naar het hotel hierboven gekomen en dan naar beneden naar de haven.
Aangezien ik dus sinds vandaag gratis mag meevaren ...ga ik toch nog alle dagen langs het bureeltje om mijn ticket op te halen en om een goeie dag te zeggen tegen Judy daar.
Vandaag was Sarah onze fotografe niet aan boord ...haar vriend vertrok om 14 u naar Frankrijk naar zijn familie. Hij was daar de laatste twee jaar niet meer geweest...die zijn familie zullen ook blij zijn om hem terug te zien.
Vandaag zat ons bootje goed vol....Kan ook aan het goede weer gelegen hebben. Vele rustigere zee dan de voorbije 5 dagen...mag wel eens. 'k Heb begot blauwe plekken denk ik van met mijn ribben tegen de reling te hangen en te botsen met die ruwe zee.
We waren nog niet voorbij het Eiland Cayo Laventado of we zagen de eerste walvissen al. ...tof dat we van keer eens niet zo ver moesten uitvaren...al heb ik daar niks op tegen zenne...helemaal niet...bootje, water, zon , visjes...meer moet dat niet zijn voor mij...op tijd en stond drinken en een snack aan boord....moet er eigenlijk nog iets meer zijn??? Nee toch.
Dus vandaag al dadelijk bij de walvissen. Er waren al drie andere boten in de buurt dus moesten we onze beurt afwachten tot er 1 wegvaart en wij bij in de walvis-spot-zone kunnen komen. Er was echter nog een 4e boot een heel kleintje. Volgens Kim was dit eentje zonder permisie en mocht die daar niet zijn.....Eens de walvissen er waren gingen die ook veeeeeeeeeeeeel te dicht bij die dieren varen....dan begint bij mij mijn bloed te koken hé ( en echt bij mij niet alleen )....zo onverantwoord wat die deden. Gelukkig zijn ze na een minuut of tien weggevaren.....Gelukkig maar.
We hebben vandaag ...voor de 4e keer deze week onze licht en donker grijze walvis te samen gezien... jullie weten wel...degene waarvan we vermoeden dat het moeder en kalf is en dat het kalf niet kan beslissen om van zijn mama weg te gaan.....
Maaaaaaaaaaar er was een derde walvis bij deze keer....vermoedelijk dus een nieuwe man in mama haar leven....en zal het kalf één van de dagen toch afscheid nemen....en die twee tortel duifjes alleen laten.
Het kalf is steeds zo speels en komt met de regelmaat uit het water gesprongen...en slaat ook verscheidene keren met zijn zij vin op het water om dan rond zijn eigen as te draaien...het is steeds een plezier om die bezig te zien. Hij/zij komt telkens tussen twee boten hangen en blijft dan aan de oppervlakte, precies of hij/zij komt naar ons kijken ipv wij naar hen....
De volgende dagen zullen uitmaken of hij idd afscheid genomen heeft van zijn moeder of ....Telkens we hem zien kruisen we onze vingers dat mama niet meer bij hem in de buurt is zodat hij eindelijk zelfstandig geworden is....wat natuurlijk goed zou zijn voor hem, maar dat betekent ook dat hij de eerste keer dan alleen de grote tocht van meer dan 7000km naar de kanten van Noorwegen, IJsland...alleen gaat moeten maken...Je zou voor minder nog wat bij je mama blijven niet?
Dit was het zowat voor vandaag...dat het snik heet was...dat er gelukkig een windje was ...en dat de barman me een nieuw drankje had gegeven ipv mijn Pina colada...een Banana mama....ook ni slecht....:-)
Ik heb 5 leesboeken bij en ben in de helft van de derde....Dus ik kan nog ff voort....:-)
Tot morgen allemaal....
Ps de foto's hieronder spreken weer voor zich denk ik.....:-)