Ja het heeft eventjes geduurd vooraleer jullie hier iets konden lezen.
Ten eerste was er niet altijd overal vlot internet in Afrika. Al is dat eigenlijk bijzaak. Want de natuur overheerst daar.
Ten tweede had ik amper tijd om mijn blog bij te houden ..teken dat ik me geamuseerd heb zekers ;-)
Ten derde....mijn mini laptop kon ik na een paar dagen niet meer opstarten. 't is te zeggen ik kon hem opstarten maar kreeg één of ander scherm dat er een installatie moet gebeuren. En daar kreeg ik dat niet klaar. Thuis trouwens ook niet. Dus nu ff op zoek naar een goede pc technieker die mijn foto's toch kan redden.
Ik blijf hopen dat het lukt. Gelukkig had ik genoeg SD kaartjes bij zodat ik de rest van het verlof verder kon.
Maar toch zal ik pas gerust zijn als ik die foto's terug heb....

Ik ben dus voor de eerste keer naar Zuid Afrika en Swaziland geweest. En moet zeggen het het er heeeeeeeeeeeel heeeeeeeeeeeeeel baie mooi is.
Het was tevens mijn eerste georganiseerde reis in groepsverband.
We waren maar met 9 plus onze reisleider/chauffeur.
Dit was een man van 64 jaar Steve genaamd. Hij is opgegroeid in het Krugerpark en kent de omgeving daar op zijn duimpje. We konden ons geen betere gids wensen. Alles konden we hem vragen.
De medereizigers waren 2 families uit Nederland.
Telkens vader moeder en 2 dochters. Twee toffe families. We konden het al dadelijk goed met elkaar vinden.

We hadden een klein busje waar plaats was voor 12 personen.
We zijn van de luchthaven dadelijk vertrokken richting Sabie. Onderweg hebben we grotten bezocht. Mooi, maar het zijn geen grotten van Han he.
Onze eerste overnachting is al dadelijk een mooi 3 sterren hotel met zwembad. We waren er op een redelijk uur. Hebben na de vermoeiende vlucht er dan ook nog ff gebruik van gemaakt.
.

​
De volgende dag zijn we via de Mac Mac waterval verder gereden tot aan het Krugerpark.
We logeerde er in "luxe" tenten. De tenten hebben telkens een 2 persoonbed. en een binnen en buitendouche. zaaaaaaaaalig.
​
Deze verblijfplaats is gelegen op amper 1km van het Krugerpark. We kunnen nog mee met een sunshine drive. Dit was echt de moeite. We zagen al dadelijk antilope, buffels en zebra's. De ranger reed met ons boven op een heuvel en daar mochten we allen uitstappen om onze aperitief te drinken bij zonsondergang...
Unieke locatie en een unieke belevenis.
Bij het terugrijden in het donker hebben we een luipaard gezien op de weg. We zijn nog gestopt en hebben met de lampen in de bomen geschenen maar zonder resultaat. We hebben hem niet meer gezien.

Onze tweede dag in het Krugerpark hebben we doorgebracht in ons busje. Gans de dag kris kras door het Krugerpark. Aangezien onze gids er is opgegroeid is dit een plusteken natuurlijk. We hebben buiten het luipaard de big five gezien ( 3 grijze dieren, neushoorn, nijlpaard en olifant- en de twee katachtige Leeuw en luipaard) Daarnaast ook zebra, giraffe, antilope, gnoe, buffel, bokken, zwijnen etc.
We konden onze dag echt wel vol krijgen. Snel tussen de middag in Skukuza iets gaan eten en dan verder gereden.
Het Krugerpark is ongeveer 380km lang en 90km breed. Dus ongeveer de opervalkte van Nederland. En daar leven al die dieren vrij. Zalig toch

De derde dag in Krugerpark zijn we dan met een open jeep op safari gegaan. Ook weer getrakteerd op schitterende dieren, zoals een olifanten mama met haar kleintje van 3 weken oud. Normaal leven deze dieren in kudde's maar in dit geval zegt de kudde...mama ga jij maar eventjes met je kleintje van elkaar genieten, maar als er iets is trompetter je maar dan komen we. Dit moederke stond heel rustig bij haar kleintje en vond ons zeker geen bedreiging

​We hadden vandaag ook het geluk om leeuwen te zien die iets actiever waren dan gisteren.

​K moet jullie zeker niet vertellen dat mijn reis al niet meer stuk kon zekers...

Vanuit het Krugerpark zijn we dan de volgende dag verder gereden naar Swaziland. 
Aan de grens moet je dus terug stempels in je paspoort laten zetten. Stempel om Afrika te verlaten. Stempel om Swaziland in te komen. 
Net over de grens worden we uitgenodigd om te zien hoe de traditionele bevolking van Swaziland leven.
Het is idd een Bokrijk voorbeeld. Maar het wordt heel mooi uitgebeeld en we worden getrakteerd op een dans en zangshow.
Heel mooi een kleurrijk. En dan zingen ze daar Amazing Grace...slik slik...

Onze slaapplaats in Swaziland is heel tof. We logeren er in traditionele Zulu hutten. Binnen comfortabel ingedeeld. Maar toch is het uniek om in deze locatie te mogen slapen.

​Hier zullen we fietstocht maken met den mountainbike. Tussen de dieren in het Mlilwane park. Hier zitten buiten de nijlpaarden en krokodillen geen dieren die voor ons een bedreiging vormen. En wij gaan echt niet zwemmen in de poel waar deze dieren zitten.
Al hebben we ze wel gezien.

​Aangezien het maar een fietstocht van 1u was. Hebben we daarna nog een wandeling door het park gemaakt van 7km.
Nu geen nijlpaarden of krokodillen gezien, wel zebra's, impala's, gnoe en veel vogeltjes. Ook de natuur is er prachtig. Immens hoge bomen. Mooie bomen zoals de jacaranda die in bloei stonden en heerlijk ruiken.

Na ons tweede nachtje in de Zulu hutten, is het tijd om terug naar Zuid Afrika te rijden. Nu via Kwazulunatal. Aan de grens weer hetzelfde. Stempel om Swaziland te verlaten. Stempel om Zuid Afrika binnen te rijden. Weer wat stempeltjes meer in mijn paspoort...maar waarom zetten ze dat nu allemaal op 1 blad bij elkaar. Zoveel lege bladeren in mijn pas en toch zetten ze het bij die van de Dominicaanse..tja...

We rijden weer door prachtige landschappen. Ik geraak hier niet uitgekeken.
We komen later op de dag aan in Hluhluwe park. We logeren er in de omgeving en er staat onze laatste safari te wachten op ons.
Dit park is ongeveer 80km op 40km groot. Er leven om en bij de 900 olifanten en 1600 neushoorns.

In Afrika heb je de witte en zwarte neushoorn. Wat is nu het verschil tussen deze twee dieren.
De witte is groter dan de zwarte neushoorn.
Er wordt op beide gejaagd voor hun hoorn.
De witte neushoorn eet gras. De zwarte eet de bladeren van de bomen.
En met de baby's die ze krijgen is het net zoals bij ons. Wij witte mensen en de witte neushoorn dus ook, lopen achter de kinderwagen, dus het kind loopt voor de mama
Bij de zwarte neushoorn is het zoals met de afrikanen. Ze dragen het kind op hun rug en de baby van de zwarte neushoorn loopt achter hen.
De zwarte is ook veel schuwer dan de witte en we hebben verschillende witte gezien maar vanop verre afstand 1 zwarte.

Pakkend was wel tijdens de safari dat we een dode neushoorn gezien hebben. Toen ze deze gevonden hebben, waren er die voorbije nacht 6 dieren afgemaakt en hun hoorn afgezaagd door stropers.!!! Dit ging echt in ons hart. Volgens onze ranger zou iemand van binnen het kamp geholpen moeten hebben. De politie was met een onderzoek bezig. erg heel erg. Een dier dat in de natuur geen vijanden heeft. Enkel de mens is zijn grootste vijand.
:-(

​Na zo een schitterend park rijden we de volgende dag verder naar St Lucia. Dit blijkt een gezellig dorpje te zijn. Hier ga ik naar de walvissen zien morgen. Ik ga dan ook al dadelijk op pad om het kantoortje te vinden waar ik morgen moet zijn.
Het heeft onderwege wel eventjes geregend maar nu is het terug droog en zonnig. Ik heb al snel het kantoor gevonden maar het is al gesloten omdat we er al wat later zijn. Eventjes door de winkelstraat gewandeld. Morgen kom ik toch terug. Dus nu terug naar het hotel om van het zwembad te genieten. Dat doet deugd na zo een dag in een busje.
Aangezien het daar tegen 18u al donker is duurt het genieten niet zo lang maar ja we hebben het dan toch maar gehad.
Vanavond gaan we eten in een plaatselijk restaurant. Sizzler genaamd. Gewoonlijk hadden we buffet 's avonds in de hotel of lodges maar nu niet.
Gaan eten is hier dus toch zo goedkoop. Glasje witte wijn, ganaalcocktail, vislasagne en een bananen milkshake als dessert en het was amper 10€
Na het eten zitten we er nog gezellig samen te praten en ineens grote commotie op straat. Er liep namelijk een nijlpaard door de straten het gras af te eten. Stel je voor.
Aangezien het één van de gevaarlijkst dieren zijn, is deze foto genomen vanachter het muurtje van het hotel.

​Eindelijk kan ik de volgende dag naar de walvissen gaan zien. Hier kijk ik toch al eventjes naar uit. ( kan ook moeilijk anders bij mij he)
Steve (onze gids) stond erop dat hij me met het busje naar daar bracht. Mijn weerwoord dat het amper 10min stappen was konden hem niet op andere gedachte brengen. Hij zei: ik ben verantwoordelijk voor jullie dus ik breng je.
Oke Steve ;-)

Ik had al van thuis uit de trip geboekt om zeker te zijn van een plaats. Groot (lees heel groot) was mijn teleurstelling toen ik te horen kreeg dat de trip niet doorging vanwege het weer. Oke het was bewolkt maar is dat een reden om niet buiten te varen.
Op de Dominicaanse zijn we ook al met slecht weer buiten gevaren.
Aangezien we er toch met het busje waren heb ik aan Steve gevraagd om eventjes naar de zee te rijden. Ik moest en zou met mijn eigen ogen zien hoe hoog de golven waren of hoe moeilijk de zee was. Niks van dat alles..beetje golven. beetje branding. Pfff

Om mijn geld terug te vragen moest ik om 8u aan het hoofdbureel staan. Ik kreeg er dadelijk mijn geld terug betaald; Maar de reden die ze daar gaven waarom ze niet buiten varen, tart alle verbeeldingen en zou typisch ZA zijn.
De dame zei: ja spijtig dat we vanwege het weer niet buiten kunnen varen, de golven zouden tegen de middag hoger zijn en ze zouden ons beletten om terug binnen tevaren...maar er zijn toch zoveel walvissen zei ze...deu... daar heb ik geen boodschap aan.
Ook zei ze: ge moet dat begrijpen ik moet mijn kapiteins betalen en met maar 10 personen die meevaren kom ik niet uit de kosten........ en de dagen dat ze dan wel meer dan genoeg volk hebben??....man man man... daar sta je dan zo weerloos he...
Na een  uurtje van teleurstelling ... terug naar het hotel.
De ander van de groep gingen vandaag een boottocht op een rivier maken om naar de nijlpaarden, krokodillen en vogels te zien. Natuurlijk ging ik dan hier mee naartoe.
Het was leuk om te doen.

​Weeral tijd om verder te rijden. Vandaag heeft het gans de tijd geregend. Vinden we dit erg?....nee eigenlijk niet. We bedenken dat de mensen hier blij zullen zijn met de regen. Het zou een maand aan een stuk moeten regenen om het waterpijl op hoogte te brengen. In vele parken zie je dat er amper nog water is voor de dieren. Dus laat het maar regenen.
We hebben een serieuze rit voor de boeg vandaag. We stoppen hier en daar om de benen te strekken en de innerlijke mens te versterken.
We komen aan in het Drakensberg gebied. De bergen worden hoger en hoger. Het landschap bij momenten heel dor tot weer redelijk groen.
We logeren in een lodge die zo uit Engeland lijkt weggeplukt.

​Mooie locatie..enkel waren de kamers iets minder...maar ach ja dat is maar bijzaak. We zijn er enkel maar om te slapen.

Na een verkwikkende nachtrust trekken we het Drakensberg gebergte in. We gaan er wandelen naar een waterval!! Aangezien het hier amper regent de laatste jaren is er ook niet veel water te bespeuren. Maar de wandeling en omgeving maken veel goed.

​Het zonnetje doet hier zijn werk...en we kleuren allemaal van roze tot rood.
Maar ach ...we kunnen wel wat hebben...
Gisteren waren we zowat de enige in de lodge. Vandaag zijn er 2 bussen aangekomen. 1 met NL waar ook een paar belgen bij zitten en dan 1 met single reizen. Gemengd gezelschap van jong tot oud...
Ben toch blij dat wij maar met een klein groepje zijn.

Tussen de middag eten we op een toffe locatie.
De tower of Piza.
Kijk een oordeel zelf

En zo zijn we bijna aan het eindpunt van de reis gekomen.
We rijden weer een serieus stuk naar Johanesburg en Pretoria waar we zullen overnachten voor de laatste keer.
Tja ...wat moet ik hier op zeggen hé. We komen uit een prachtig binnenland met mooie vergezichten, mooie natuurparken, maar ook de armoede op het platteland hebben we gezien.
En dan staan we daar ineens terug in een grote stad.
Veel te druk natuurlijk voor bibi hier. Maar het hoort bij de reis.
Steve rijdt met ons langs een paar mooie locaties zoals het Voortrekkersbeeld en het parlement.

Onderweg heb ik mijn ogen ook de kost gegeven natuurlijk. Ik moest niet enkel naar de loslopende dieren kijken...maar het loslopend mannelijk wild moest ik ook in het oog houden.
Hier zijn er een paar die er mochten zijn...en facebookwaardig waren he Marijke ? ;-)

​En als afsluiter van deze mooie reis
Bedankt Margot Mireille Tony Henriette - Jan Wicher Riet Marijke Jolanda en natuurlijk Steve voor mijn eerste groepsreis die dankzij jullie super geworden is.