heHier het eerste verslag uit Canada.
Die twee liggen hier al bekanst te slapen, rap van profiteren ..'t is tenslotte zondag he...dan mag ik schrijven.
Nen hele vriendelijke meneer is ons komen oppikken en is met ons naar Amsterdam centraal gereden.
3:45 is wel heel vroeg zenne voor zo een kleine beer als ik.
Om 5:20 waren we in Amsterdam centraal. Mooi op tijd om de trein van 5:52 naar Brussel te nemen.
En het zou ons natuurlijk weer niet moeten overkomen. Staan daar toegangspoortjes naar het perron en we hebben geen kaartjes...eum wat nu. Ik hoor Joke en Maurina ( int vervolg J. en M.) praten met een medewerker. Het loket waar ze de tickets moeten gaan halen is nog niet open. Die mr ziet aan hun papier dat het idd in de reis inbegrepen is en laat ons voorbij de poortjes gaan. Ze moesten het maar tegen de conducteur zeggen op de trein. Ik heb heel de tijd zitten wachten tot die man kwam vragen achter onze tickets.. en wie hebben we niet gezien, idd , de conducteur.
Na drie uur met een boemeltrein rijden, aangekomen in Brussel, moesten ze toch wel terug dat ticket scannen om vanuit het station de luchthaven binnen te gaan..lap en daar stonden ze dan weer zonder kaartje. Ik ben maar stil in de rugzak blijven zitten. Want wie gelooft er nu een beertje als die zegt dat we geen ticket hebben.
J en M leggen het uit aan die dame die de controle daar doet. En die zegt. Ah ja ik zie het aan de code op jullie papieren dat ge al van Amsterdam komt. Ik laat jullie binnen. Oef..verniet angstzweet gehad.
Eens binnen, de valiezen afgegeven, ff tussen de taxfree spullen gaan kijken naar reuk voor een hele lieve madam ;-) en dan naar de gate. Stipt om 10:45 is het vliegtuig vertrokken.
En denk dat we wind mee hadden want we zijn 20min vroeger geland. Na een vlucht van 8u die eigenlijk omgevlogen zijn. 't ja we zijn intussen al langere vluchten gewoon he ;-)
De douane passeren, valiezen ophalen, alles gaat vlot en op een uurtje staan we aan de huurauto.
Mochten J en M kiezen uit twee auto's. Amaai mijne frak die ene was ne grote...daar kon ik met mijn berepootjes niet aan de pedalen zenne.
Weet ge met wat wij hier rondrijden. Met nen Jeep. Amper 800km op de teller. Wel raar. J heeft het eerste stukje gereden en die moest niks met die pook doen. Die zet die op een bepaalde letter en geeft gas en die auto rijdt vanzelf hé. Raar dat ze niet moet schakelen. Volgens M is het een automatic...Morgen mag M rijden..maar ik hoorde ze zeggen, "kunnen we niet eerst ergens op een parking oefenen".
Naar ons eerste hotel is het maar 36km. Man dat is hier druk rond Toronto. 2 keer 4 baanvakken in elke richting. En van de andere kant kwam toch een massa auto's af...Gelukkig was het aan onze kant wat rustiger. We zijn zonder iproblemen in het hotel aangekomen. We hebben wel ne GPS zenne, want ik kan geen kaart lezen he...
In het vliegtuig was het eten super lekker. Kip met pasta, broodje met kaas, flanvlaaike. Die twee klein eters kregen niet alles op. Ze hebben het broodje met kaas ingepakt en hebben in de late namiddag op de kamer opgegeten.
Wat maakt dat ze natuurlijk amper honger hadden als het etenstijd was.
Wat we dan gegeten hebben. Wel ne heeeeeeeeeeeeeerlijke donut met een tas thee bij Hortons. Maurina wist dat nog van de vorige keer..;en Nicko vond die toen ook heel lekker.
Voor wie Facebook heeft. Kijk maar is op Nicko zijn pagina.
Ssttt moet toch nog ff iets vertellen, mss heeft M het niet graag maar ik doe het toch.
Vanmorgen toen we vertrokken zag ik dat ze het toch ff moeilijk had. Ik heb haar natuurlijk getroost he. Begrijpelijk he, Vorige keer dat ze op reis vertrok lag Nicko nog boven te slapen en is ze stilletjes verrtrokken om hem niet wakker te maken. Normaal dat ze het daar nu ff moeilijk mee had. Ook bij het landen was ze eventjes stil. En de herinneringen om twaalf jaar geleden met Nicko , Donuts te eten.... Slik slik, daar heb ik als kleine beer het ook al moeilijk mee. Maar ik zou haar dikke vriend niet zijn als ik haar niet getroost had he.