Gelukkig weet ik al dat als er hier een bui uitvalt...dit maar voor hooguit 10 min is.. en niet voor 6 weken zoals bij ons :-)
Tegen dat ik naar de boot wandelde was het idd al terug zonnig en droog.
Maar veel wind...en wat geeft dat ? .....idd hoge golven....en zieke mensen aan boord en mensen met katchoue benen...LOL...
We vonden nogal snel moeder met kalf....en daarna 4 walvissen...dus drie die achter een vrouwtje aan het jagen waren....maar ze waren zo snel...en door de hoge golven....kon je er amper een foto van maken...maar dat kan geen kwaad...'t is niet dat ik nog geen foto's heb hé ;-)
Tegen 13:30 waren we terug in de haven...en normaal gezien eet de crew dan eerst snel hun middagmaal. De vorige mensen waren amper van boord;...valt er daar een regenbui uit de lucht....iedereen die aan boord kwam was ( sorry voor het woord) zeiknat....maar na 10min is het over en konden we uitvaren. Omdat we zo snel van walviskijkers moesten wisselen.. had de crew geen tijd om te eten. Snel had ik mijn enige booke dat ik bij had opgegeten...terwijl de rest druk in de weer was met, regenjassen aan de mensen te geven die eigenlijk al kletsnat waren.
Terwijl we uitvaarde...vertelde Kim aan de passagiers...dat ze allemaal snel iets gingen eten maar als ze iets nodig hadden ze het maar aan.......Maurina moesten vragen achter de toog....ikke keifier natuurlijk...
Tof dat ik zo een steentje kan bijdragen...ik vaar tenslotte al 4 dagen gratis mee...
In de namiddag...er waren amper ander boten uitgevaren...kwamen we terug moeder met kalf van vanmorgen tegen...ze waren amper 500m verder gezwommen...teken dat mama zich goed voelt op die plaats.
Kim vertelde net...dat als er een kalf is ...de mama heel raar of zelden haar staart laat zien...en wat doet mama de volgende keer dat ze terug onderduikt...Idd haar staart laten zien...en Kim zag dadelijk dat het een walvis is de IV heet en waarom....wel aan de ééne kant van haar staat precies een hoofdletter 'i' en aan de andere kant een 'v'.
Deze walvis komt al sinds 2006 in Samana om kalfjes te krijgen...Ieder over ander jaar...Super toch.. dat ze deze dieren identificeren aan de hand van hun staart....
Nu word deze informatie doorgegeven aan Salt water Bank in Boston...en kunnen ze daar zien wanneer ze daar opduikt of haar kalf nog bij haar is en of het nog gezond id...Zo kunnen ze haar helemaal volgen via de kustlijn van de USA en Canada richting Noorwegen-Denemarken en IJsland.
Mss zien ze haar daar deze zomer ook weer..
Laat ons hopen dat ze migratie helemaal naar het noorden ( meer dan 7000km) goed doorstaat met haar kleintje.
Volgend jaar komen ze dan weer terug naar hier en hier scheiden elkaars wegen en gaan ze ieders hun eigen weg...
Doordat er geen enkele andere boot bij ons in de omgeving was konden we extra lang bij deze walvissen blijfen...bijna 2u zijn we blijven kijken..hoe het kleintje boven komt...een paar rondjes rond de kop van mama zwemt, die vlak onder het kleintje hangt...en dan weer naar beneden duikt voor +/- 4min. Als het beneden bij mama is gaat het onder haar grote zijflippers hangen en drinkt melk bij mama...het kleintje drinkt 200liter melk per dag en wordt 5O kilo zwaarder elke dag.Het moet een speklaag krijgen om naar het koude water in het noorden te zwemmen...
Na een keer of 4 zo naar boven en beneden te gaan..komt mama eens mee kijken of alles nog oké is daarboven en om zelf te ademen natuurlijk..
Op een moment duwde ze het kleintje weer naar omhoog.
Het lag op haar snuit ...SO CUTE...
En het mooiste van alles was....Ikke hier..bibieke...was de enige aan boord die de onderkant van de staart van deze walvis er helemaal had opstaan...zodat je mooi die initialen erin kon zien...
Kim heeft dan door de micro omgeroepen dat iederen die wilde mijn foto kon komen bekijken..bloos bloos bloos bloos.
Hieronder de schitterende staart...benieuwd of jullie ook de I-V erin zien staan....