Vanmorgen een half uur vroeger met de boot vertrokken dan anders dus rond 9u30....op de boot en paar italianen met een stuk of 5 kids....pfffffffff...Nu heb ik absoluut niets tegen kinderen maar de deze had ik met plezier over boord gekieperd.
De fransmans die ook al gans de week meevaart en Christina het duitse meisje zuchten even hard als ik. Die kids waren al dadelijk met de trossen aan het spelen die Michel en Olmedo alle dagen zo mooi opbergen....
En maar roepen en doen als de boot een beetje over en weer gingen.
Dacht nog bij mezelf...lap daar gaat mijn laatste dag op zee...we zullen niet veel walvissen zien....en gelijk heb ik gekregen....
Na lange tijd in de verte een paar....en uiteindelijk, toen die italianen met hun kids op een ander deel van de boot zaten hebben we 3 dolfijnen naast ons gehad. Op de moment dat Pimpo extra gas moest geven om naar walvissen te varen zijn die dolfijnen gans de tijd bij ons gebleven....Natuurlijk is bibieke hier weer één van de enige aan boord die daar foto's van hebben. Dan staan ze hier allemaal met een extra telelens...en ikke met ijn 18/200 neem betere foto's dan die experten....me like :-)
Tegen 13u30 zijn we terug aangemeerd om om 14u terug uit te varen.
Weer zeer weinig walvissen...Pff ze wilde echt geen goede dag komen zeggen tegen mij denk ik....
We hebben wel voor de eerste keer dit jaar een schildpad gezien....heel eventjes maar....maar we hebben ze gezien.
Pimpo maar alle moeite van de wereld doen om toch maar bij walvissen te geraken...maar mager resultaat...
Bij het terug naar de haven van Samana varen...zat ik elders op de boot dan gewoonlijk....mijn verlof te overdenken .....
Vertraagt Pimpo ineens, waren redelijk dicht bij de kust aan het varen... Ik dacht nog...diesel op of zo...nu moeten we allemaal zwemmen...
Nee nee , moeder met kalf ...WOW wat een mooie afsluiter. Het kalfje was amper 2 of 3 weken oud , kon nog maar 2min en half onderblijven....ZO schatig. En dan komt die mama mee boven en dan zie je maar eerst hoe klein zo een prutske van ongeveer 4 meter is.....Zo een ietsie pietsie klein prutske....
Maar het had al wel grote walviskuren. Het kwam al met zijn kop boven water om eens rond te kijken naar ons.....Cutie
Eens terug in de haven afscheid genomen van iedereen. Olmedo en Michel waren me al gans de week aan het plagen dat ik gegarandeerd de laatste dag een traan ging laten....Daar konden ze inderdaad zeker van zijn.
Maar hou het maar eens droog als Kim met tranen in de ogen staat , Maria haar zakdoek boven haalt en je vertelt dat het niet meer hetzelfde zal zijn als ik niet meer op het voordek sta. Pierre die komt zeggen dat ze me gaan ontvoeren en losgeld vragen ;-) En of ik veel waard ben...LOL.
Michel die me een dikke dikke knuffel geeft. Pimpo die heel hartelijk afscheid nam en dan natuurlijk mijn mateke Olmedo....Die staat daar dan zelf ook met tranen in de ogen...
Dan nog de fransman die vandaag ook zijn laatste dag aan boord was....die vertrekt nog voor een week naar Florida...
Bij het verlaten van het haventje snel nog eventjes terug naar het bureauke om ook afscheid te nemen van Judy...en dan ben ik samen met Christina terug naar het hotel gewandeld....Gelukkig bracht ze met wat afleiding.
Vergeet ik nog bijna te vertellen dat ze vanmorgen een soort intervieuw van me heeft afgenomen...ze gaat me vernoemen in haar blog één van de volgende dagen....
Vragen zoals, waarom ik naar de walvissen kom, hoe lang ik geweest ben, hoe dikwijls ik mee gevaren ben, of ik ooit al ergens anders walvissen gezien heb...enz.
Nu zit ik hier in de lobby mijn blog bij te werken en ik val eigenlijk bijna om van de vaak.
Van 9u30 tot 18u15 op een boot op het water....een mens wordt er begot moe van :-)
Hieronder 1 foto als het lukt vandaag...Christina heeft deze genomen......Ik met mijn twee mateke"s aan boord.
Olmedo en Michel...