'k Heb de oren van vrouwke haar oren gezaagd om eindelijk ook nog eens iets te mogen zeggen :-)
Ja nu heb ik zoveel te vertellen dat ik niet weet waar eerst te beginnen..Bij het begin dan maar zeker.
Vorige zondag zijn we dus vertrokken in Schiphol en hebben we9:45 in het vliegtuig gezeten...
Daar heb ik niets van gemerkt zenne...ik vlieg graag...als mijn vrouwke in de buurt is toch.
Eens geland stond Geidy klaar met een bord met Maurina op geschreven...en ikke ..ik stond er niet bij op....:-(
Ze hadden een klein Nissan Micra gehuurd om ons van het vliegtuig te halen...maar weet ge wat...dat koffer was zo klein dat onze koffer er langs geen kanten in paste. Ze hebben hem dan maar op de achterbank gezet.
Eens hier in Samana aangekomen kwam al dadelijk Noelia ( madammekek van het app/hotel) naar ons. Stel je voor zo een nogal rondborstige zuidamerikaanse bomma (sorry Noelia) Maar zo lief.
Alle drie dagen krijgen we hier andere lakens en handdoeken...dat is meer dan in dat chique 5***** hotel daarboven zenne.
Het is hier krakende proper. We hebben een slaapkamer met aansluitende en badkamer. Er is apart een keukentje en een balkon..;waar we elke avond opzitten omdat het buiten lekker fris is. In de kamer is geen airco maar wel een grote ventilator aan het plafond.
's maandagsmorgens kon Maurina niet wachten zenne.. ze zou al dadelijk met de boot meevaren. Eerst een dikke knuffel van Judy van het bureauke.
Dan zagen we Jaap en Gea ( denk dat maurina gisteren geschreven heeft dat die naar huis zijn) Toffe mensen zenne.
Op de boot ook oude bekende teruggezien, Olmedeo, Michel, Pimpo en natuurlijk Eva.
We mochten al dadelijk aan boord komen nog voor al die andere passagiers die wilde varen. Waarschijnlijk waren die wel jaloers maar dat trek ik mij niet aan zenne.. hebben is hebben en krijgen is de kunst :-)
Pierre kwam mee aan boord.. weeral die dikke knuffels.. Straks ben ik nog plat.
Als laatste kwam Kim aan boord. OOk hier weer een dikke knuffel ..dat stopt hier precies niet.
Eindelijk zijn we dan uitgevaren en dat hebben we al alle dagen gezien. Veel walvissen, weinig walvissen, springende, ademende, flipperende in alle grote en maate hebben we ze geizen. Veel mama met kalfjes.
Tussen de middag heeft maurina haar lunch bij en heet ze die mee op aan boord met de bemanning. Voor de bemanning brengen ze eten...Ziet er ook altijd lekker uit...veel rijst met bonen en linzen, kip, gebakken banaan.
Op ne keer zaten ze dus beneden in de schaduw te eten en was ik stilletjes naar boven geglipt. Maar Maurina had het gezien zenne.. ze heeft me eventjes laten doen...'k was al aan het stuurwil gaan zitten...en heb met een heel onschuldig gezicht gezegd dat ik er niet aan gedraaid heb. Van daar was ik eens gaan kijken waar die twee hendels voor diende...Oeps dan gaan de motoren harder werken..afblijven dus. Wat ik niet wist dat Maurina stiekem foto's had genomen....Ze heeft me dan maar van al die knopjes weggehaald en bijhet kompas gezet...maar dat gaat boven mijn berenverstand zenne...dat draait rond in alle richtingen met een N-Z-W-O op en nog allemaal cijferkes. Niks voor mij.
'k Mocht dan gelijk ne grote in de stoel van de kapitein gaan zitten...dat zat best lekker.. waarom die altijd rechtstaat snap ik niet zenne....
En ineens ...heb ik een vriendje gevonden.. Hier aan boord hebben ze twee plastieke walvissen maar in mijn formaat...dat zijn mijn maten sindsdien...
Na een tijdje was het over met de pret ...want ik kreeg ster allures volgens Maurina. Pff dat ken ik niet zenne..'k heb wel de oren van haar kop gezaagd tot ik ook zo een blauw brancheletjes gekregen heb...maar mijn polskes zijn te dun.. dus heeft ze het maar over mij geschoven. :-)
En ineens van de week hé...zat ik op de schoot bij een madammeke...maar 't was een lieve zenne. Die had naar mij gevraagd.. heleba ik word beroemd he. Bleek het Kim's mama te zijn...cute hé...kon ik ook best gewoon worden zenne...:-)
Vandaag zondag...was er maar één walvisvaart.. te weinig mensen wilde vanmiddag mee...Begrijpelijk dat ze niet met verlies willen varen.
Maar amaai het heeft tijd gekost zenne tot we walvissen zagen..
Eerst naar links gevaren...geen enkele...dan naar rechts...geen enkele...naar de andere kant.. ook geen enkele...Volgens Pimpo waren ze gisteren allemaal op de lappen geweest en nu hun roes aan het uitslapen...:-)
Ik moet zeggen. Kim blijft er ogenschijnlijk heel kalm onder;..maar kan me indenken dat als je al 2:30 op het water zit en je ziet geen enkele walvis...ik me toch ook zou beginnen afvrage.. met wat moet ik de mensen aan boord hun aandacht nog houden. Heel ver weg zagen we een walvis uiteindelijk uit het water springen...en we waren net vertrokken die richting uit;. en kijk wat komt daar boven piepen...Mama met kalfje....we zijn daar toch een dikke drie kwartier bij gebleven...maar dat was dan ook het enige wat we gezien hebben vandaag. Dat klein ding kon al '' 3min'' onder blijven...maar dat is zo petieterig klein naast die grote mama.
En nu hé..zal ik is wat zeggen..stt 'k moet zien dat Maurina dit niet leest.
Maar die is gewoon zo dikke vriendjes met iedereen aan boord hé...ge kunt het u niet voorstellen. Ze hoeft maar te kijken of te doen en ze krijgt al een flesje water...pakje met krackers...nog een flesje water...moet ge niet dit moet ge niet dat...die wordt hier nogal in de watten gelegd zenne.. en volgens mij hé.. kan ze het best gewoon worden....maar eerlijk is eerlijk. één van de vorige dagen zaten er 72 kinderen aan boord en daarna heeft ze geholpen met al die reddingvesten mee terug op te plooien en de riemekes ervan vast te maken...die kan niet stil zitten zenne....
Maar wees gerust.. ik hou ze in het oog zenne.
Hieronder zet ik een paar foto's van mezelf. Sommige zullen ze al wel gezien hebben...maar sommige ook nog niet.
en een paar van de mama en kalfje vandaag...
en van ons hotel.....
Toedeloe tot volgende zondag